અનદીસવાએ જોયું કે છોકરાઓ ફૂટબોલ રમતા હતા. તેને પણ રમવું હતું. તેને ગુરુ ને પૂછ્યું કે એ પણ રમી શકે?
شَاهَدَتْ أَنْدِيسُوا الصِّبْيَةَ يَلْعَبُونَ كُرَةَ اَلقَدَمِ.
كَانَتْ تَتَمَنَّى لَوْ أَنَّهَا تَسْتَطِيعُ أَنْ تَنْضَمَّ إِلَيْهِمْ.
فَسَأَلَتْ اَلمُدَرِّبَ إنْ كَانَتْ تَسْتَطِيعُ أَنْ تتَدَرَّبَ مَعَهُمْ.
ગુરુએ હાથો કબ્જો પર રાખ્યા અને કીધું કે “આ નિશાળે ખાલી છોકરાઓ ફૂટબોલ રમી શકે”.
أَجَابَهَا المُدَرِّبُ: “في هَذِهِ اَلمَدْرَسَةِ لَا يُسْمَحُ إِلَّا لِلْصِّبْيَةِ أَنْ يَلْعَبُوا كُرَةَ اَلقَدَمِ”.
છોકરાઓ એ કીધું કે તે નેટબોલ રમવા જાયે. તેઓએ કીધું કે નેટબોલ છોકર્યું માટે હોય અને ફૂટબોલ છોકરાઓ માટે. અનદીસવા તો ગુસે થઈ ગયી.
قَالَ اَلصِّبْيَةُ لَهَا: “اِلْعَبِي كُرَةَ الشَّبَكَةِ. كُرَةُ الشَّبَكَةِ لِلْبَنَاتِ، وكُرَةُ اَلقَدَمِ لِلْصِّبْيَانِ”.
આવતા દિવસે એક મોટો ફૂટબોલ મેચ હતો. ગુરુ ને વાંધો હતો કારણ કે તેનો શ્રેષ્ઠ ખેલાડી બીમાર હતો અને રમી નતો શકતો.
فِي اليَوْم اَلتَّالي أُقِيمَتْ فِي اَلْمَدْرَسَةِ مُبَارَاةٌ كَبيرةٌ لِكُرَةِ اَلْقَدَمِ.
كَانَ اَلْمُدَرِّبُ قَلِقاً، لِأَنَّ أَفْضَلَ لَاعِبٍ عِنْدَهُ كَانَ مَريضاً، وَلَا يَسْتَطِيعُ اَللَّعِبَ.
અનદીસવાએ ગુરુ પાસે ભાગ્યઈ અને માંગ્યું કે તે એને રમવા દીયે. ગુરુ પેચ માં હતો. પછી, તે અનદીસવાને રમવા દીધી.
رَكَضَت أَنْدِيسُوا وَتَرَجَّتْهُ أَنْ يَدَعَهَا تَلْعَبُ.
لَمْ يَكُنِ اَلْمُدَرِّبُ وَاثِقاً مِمَّا عَلَيْهِ فِعْلَهُ.
بَعْدَ ذَلِكَ قَرَّرَ أَنْ يَسْمَحَ لَهَا بِاَلاِنْضِمَامِ إِلَى اَلْفَريقِ.
મેચ મુશ્કેલ હતો. અર્ધો સમય પર કોઈ એ ગોલ નતો માર્યો.
كَانَتْ المُبَارَاةُ صَعْبَةً جِدًّا.
أَصْبَحَتْ فِي مُنْتَصَفِهَا، وَلَمْ يُسَجَّلْ أَيُّ هَدَفٍ.
બીજો અર્ધો સમય માં એક છોકરો એ અનદીસવા ને દડો પાસ કર્યું. તે જલ્દી થી ગોલ આગર ગયી. દડો ને જોશથી માર્યું અને ગોલ ઘનયો.
فِي اَلْنِّصْفِ الثَّانِي مِنَ المُبَارَاةِ، مَرَّرَ أَحَدُ اَلْصِّبْيَةِ اَلْكُرَةَ إِلَى أَنْدِيسُوا.
تَحَرَّكَتْ بِسُرْعَةٍ كَبِيرَةٍ بِاتِّجَاهِ اَلْمَرمَى.
ثُمَّ رَكَلَتْ اَلْكُرَةَ بِقُوَّةٍ وسَجَّلَتْ هَدَفاً.
જોનાતો નાચવા મંડ્યા. તે દિવસ થિ નિશાળના છોકર્યું ને ફૂટબોલ રમવાની રજા છે.
وَمُنْذُ ذَلِكَ اَلْيَوْمِ سَمَحَتْ اَلْجَمَاهِيرُ لِلفَتَيَاتِ بِلَعِبِ كُرَةِ القَدَمِ فِي اَلْمَدْرَسَةِ.
