بُزغاله، سَگ وَگاو دوستانِ خوبی بودَند. روزی آنها با تاکسی به مُسافِرَت رَفتند.
المَاعِزُ والكَلْبُ والبَقَرَةُ كَانُوا أَصْدِقاءَ جِدًّا.
في أَحَدِ الأَيَّام ذَهَبُوا فِي رِحْلَةٍ بِسَيَّارةِ أُجْرَةٍ.
وَقتی آنها به پایانِ سَفَرِشان رِسیدند، رانَنده از آنها خواست که کِرایه شان را پَرداخت کُنَند. گاو کِرایه خودَش را پَرداخت کَرد.
عِنْدَمَا وَصَلُوا إِلَى نِهايَةِ الرِّحْلَةِ، طَلَبَ مِنْهُمْ السائِقُ أُجْرَةَ رِحْلَتِهِمْ.
دَفَعَتْ البَقَرَةُ مَا عَلَيْهَا.
سَگ کَمی کِرایه یِ بیشتَری داد، چون بِه هَمان اَندازِه پول نَداشت.
دَفَعَ الكَلْبُ زِيَادَةً، لأِنَّهُ لَمْ يَكُنْ يَعْرِفُ المَبْلَغَ المَطْلُوبَ.
رانَندِه قَصد داشت پولِ سَگ را بِه او بِدَهَد که دید بُزغالِه بِدون پَرداختِ ذَرّه ای کِرایه فَرار کَرد.
بَيْنَمَا كَانَ السَّائِقُ يُعْطِي الكَلْبَ بَاقِيَ النُقودَ، هَرَبَتْ المَاعِزُ بَعيداً.
رانَندِه خِیلی دِلخور شُد. بِدونِ اینکه بَقیه ی پولِ سَگ را پَس دَهَد رَفت.
غَضِبَ السَّائِقُ جِدّاً فَتَرَكَهُمْ وَرَحَلَ بِسَيَّارَتِهِ دُونَ أَنْ يُعْطِيَ الكَلْبَ بَاقِيَ نُقُودِهِ.
بِه هَمین دَلیل، حَتی اِمروز، سَگ بِه سَمتِ ماشین دَوید تا دُزدَکی بِه داخِلِ ماشین نِگاه کُنَد وَ رانَندِه ای کِه به او پول بِدِهکار بود را پِیدا کُنَد.
لِهَذا السَّبَبِ يَرْكُضُ الكَلْبُ حَتَّى اليَوْمِ، أَمَامَ كُلِّ سيَّارَةٍ، وَيَنْظُرُ إِلَيْهَا نَظْرَةً سَريعةً.
لِلْبَحْثِ عَنْ السَّائِقِ الذِي أَخَذَ بَاقِيَ النُّقُودِ.
بُزغالِه اَز صِدایِ ماشین فَرار کَرد. او تَرسید به خاطِرِ کِرایه نَدادَنَش تَحتِ تَعقیب باشَد.
أَمَّا المَاعِزُ فَقَدْ كانَتْ تَهْرُبُ عِنْدَمَا تَسْمَعُ صَوْتَ أَيِّ سَيَّارَةٍ.
فَهْيَ تَخَافُ أَنْ يُقْبَضَ عَلَيْهَا لِأَنَّهَا لَمْ تَدْفَعْ مَا عَلَيْهَا مِنَ النُقودِ.
گاو وَقتی ماشینی می‌امَد اَذیَت نِمی‌شُد. گاو وَقتَش را صَرفِ عُبور از خیابان می‌کَرد چون می‌دانِست که او کِرایه اَش را کامِل پَرداخت کَردِه اَست.
أَمَّا البَقَرَةُ فَهْيَ لَا تَهْتَمُّ عِنْدَمَا تَأْتِي أَيُّ سَيَّارَةٍ.
وَتَأْخُذُ كُلَّ وَقْتِهَا بِعُبُورِ الشَّارِعَ لِأَنَّها تَعْرِفُ أَنَّهَا دَفَعَتْ كُلَّ مَا عَلَيْهَا كَامِلاً.
