Iun tagon panjo aĉetis multe da fruktoj.
فِي أحَدِ اَلأيَّامِ حَصَلَتْ مَامَا عَلَى اَلكَثِيرِ مِنَ الفَواكِهَ.
“Kiam ni povas manĝi la fruktojn?” ni demandas. “Ni manĝos la fruktojn ĉi-vespere,” diras panjo.
سَأَلْنَاهَا: “مَتى يُمْكِنُنا أّن نَأخُذَ القَليلَ مِنَها؟”
أَجَابَتْ: “سَنَأكُلُ الفَوَاكِهَ في المَسَاءِ”.
Mia frato Rahim estas avida. Li gustumas ĉiujn fruktojn. Li manĝas multe da fruktoj.
أَخِي رَهِيمْ كَانَ طَمَّاعًا، تَذَوَّقَ كُلَّ الفَواكِهِ، وَأَكَلَ الكَثِيرَ مِنْهَا.
“Rigardu, kion faris Rahim!” mia frateto ekkriis. “Rahim petolemas kaj egoistas,” diras mi.
صَرَخَ أَخي الصَّغِيرُ: “انْظُرْ مَاذَا فَعَلَ رَهِيمْ”!
أَمَّا أَنَا فَقُلتُ: “رَهِيمْ غَيْرُ مُحْتَرَمٍ وَأَنَانِيٌّ”.
Panjo koleras kontraŭ Rahim.
غَضِبَتْ مَامَا مِنْ رَهِيمْ.
Ni ankaŭ koleras kontraŭ Rahim. Sed Rahim ne bedaŭras.
وَنَحْنُ أَيْضًا غَضِبْنَا مِنْ رَهِيمْ ولَكِنَّهُ لَمْ يَعْتَذِرْ.
“Ĉu vi ne punos Rahim?” demandas mia frateto.
سَأَلَ أَخِي الصَّغِيرُ: “أَلَنْ تُعَاقِبِي رَهِيمْ؟”
“Rahim, vi baldaŭ bedaŭros,” avertas panjo.
حَذَّرَتْ مَامَا رَهِيمْ فَقَاَلتْ: “عَلَيْكَ أَنْ تَعْتَذِرَ حَالَّا”.
Rahim eksentas sin malbona.
بَدَأَ رَهِيمْ بِالشُّعُورِ بِالمَرَضِ.
“Mia ventro doloras,” flustras Rahim.
هَمَسَ رَهِيمْ: “مَعِدَتِي تُؤْلِمُنِي”.
Panjo sciis ke tio okazos. La fruktoj punas Rahim!
عَرَفَتْ مَامَا مَاذَا حَصَلَ: “إنَّ الفَوَاكِهَ عَاقَبَتْ رَهِيمْ”!
Poste Rahim petas pardonon al ni. “Mi neniam plu tiel avidos,” li promesas. Kaj ni ĉiuj kredas lin.
أَخِيرًا اِعْتَذَرَ رَهِيمْ فَقَالَ لَنَا: “لَنْ أَكُونَ طَمَّاعاً بَعْدَ اليَوْمِ”.